‘Mag het ook mislukken?’

Uit het promotie-onderzoek van Marieke Roskes  blijkt dat mensen die succes nastreven het minder zwaar hebben dan mensen die fouten willen vermijden. Strevers denken op een associatieve manier, waarbij ze grote gedachtesprongen maken en creatief zijn. Mensen die niet willen falen zijn veel voorzichtiger en bouwen in kleine stapjes voort op hun vorige ideeën. Ze worden pas creatief als het moet, als vertrouwde oplossingen niet meer helpen. En dat blijkt een stuk vermoeiender. (Volkskrant 21 februari 2013)

Het onderzoek deed mij denken aan een vraag die mij helpt om in beweging te komen en mijn hart te volgen. De vraag is: ‘Mag het ook mislukken?’ Natuurlijk kan iets mislukken, dat geldt voor ongeveer alles wat je onderneemt. Bij veranderen horen immers risico’s. Wat het bevrijdende achter deze vraag is, tenminste als je hem met ‘ja’ beantwoordt, is dat je jezelf toestaat dat het mislukt.

Achter de vrees voor verandering, liggen allerlei beelden over hoe het zal zijn als het niet slaagt. Kun je omgaan met een eventuele ‘mislukking’, met het gezichtsverlies en de mogelijke schaamte? Heb je vertrouwen dat je overeind blijft in deze pijnlijke situatie en dat je vroeg of laat weer nieuwe wegen vindt? Door jezelf toestemming te geven voor ‘mislukking’, groeit de moed om grotere stappen te zetten. Het gaf mij een paar jaar geleden de ruimte om de zekerheid van een vaste baan in te ruilen voor de vrijheid en uitdaging van het zelfstandige bestaan.

In veel boeken over verandering wordt de nadruk gelegd op het doel dat je wilt bereiken. De welbekende stip op de horizon die motiveert en zorgt dat je koers houdt. Zeker, die stip is belangrijk. Tegelijkertijd moeten we ons ook niet blind staren op het einddoel. De grote ontwikkelkansen liggen in het bewust meemaken van de reis ernaar toe. Kijken hoe je omgaat met risico’s, met de beren op de weg, met de fouten die je maakt.

Zoals iedereen weet zijn fouten dé momenten waarop je kunt leren. Ze proberen te vermijden is jezelf dus de kans ontnemen om te groeien. Happy learning is fijn maar gaat meestal erg traag. Unhappy learning is pijnlijk maar het brengt wel vaart in het verhaal. Je begeeft je buiten de geëffende paden en doet nieuwe ervaringen op. En volgens het onderzoek van Roskes is dat ook nog minder vermoeiend. Het is in ieder geval een stuk spannender!
Astrid van de Laar

Over fouten maken in organisaties: Leren van fouten blijkt vaak holle frase (Slow Management).

Je hebt er bijzonder veel plezier van als je de fouten waaruit je wat kan leren, vroeg in je leven kunt maken.
Winston Churchill, Engels staatsman