Tijd voor een gedragen visie?

levende brug indiaVrijwel elk managementteam trekt zich met regelmaat terug op de hei om een nieuwe visie en strategie voor de organisatie te formuleren. De vraag die op tafel ligt is waar ze als team of organisatie de komende jaren heen willen.

Vaak zijn er mogelijkheden te over en is men het samen niet eens. Wat gebeurt er als ze eens een andere vraag zouden stellen? ‘Wat staat ons te doen?’ Die vraag leidt terug naar de bron. Om de weg vooruit te vinden, moet je eerst omkeren.

Ik kon niet wachten om het huis uit te gaan om te gaan studeren. Eindelijk kon ik mijn eigen leven vorm geven. Maar al snel voelde ik dat al die mogelijkheden en keuzes mij ook verlamden. Wat ik echt wilde, daar had ik als twintiger weinig contact mee. Hoe verder ik van huis weg wilde, des te harder trok het elastiek me vele jaren later terug. Daar waar het elastiek vast zat, moest ik zijn om de koers voor de toekomst te vinden. Het kostte me heel wat moeite om terug te keren want mijn beeld van de maakbaarheid van mijn eigen leven klopte niet meer.

In het systemisch werk is het aannemen van wat je van je ouders hebt gekregen een voorwaarde om je eigen weg te kunnen gaan. Het kan stromen als je het hele pakketje aanneemt, met al het goede maar ook het minder goede dat ze voor je hadden. Daarmee eer je het leven en je (voor)ouders. Pas daarna kun je er zelf verder mee, op jouw manier. Als je het heel anders wilt doen dan je ouders, is de kans groot dat je nog verstrikt bent en niet vol hebt aangenomen wat er voor je was. Hetzelfde geldt als je je schuldig voelt omdat je eigen weg gaat. Draai je dan nog eens om en kijk waar het elastiek vast zit.

Wat voor mensen geldt, gaat ook op voor organisaties en teams. De organisaties die hun wortels kennen en eren, hebben meer gevoel voor hun bestemming. Wat hadden de oprichters voor ogen toen ze begonnen? Wat is hun bijdrage geweest aan het succes? Welke waarden kenmerkt de organisatie? De wortels zijn een soort lichtpuntjes die de weg uitzetten. Door te zien waar je als organisatie vandaan komt, kun je de lijn doortrekken en vandaar de weg zien én kiezen.

Organisaties die het contact met de bron kwijt zijn, raken vaak verdwaald en draaien rondjes. Er wordt langs elkaar heen gewerkt, de sturing ontbreekt en de energie lijkt weg te stromen. Medewerkers roepen om koers maar vinden dat niet in de fraaie woorden van een nieuwe visie die ‘bedacht’ is op de hei.

De bezieling komt terug als de verbinding met de bron is hersteld. Dan is het alsof de mist optrekt en de weg naar de bestemming als vanzelf zichtbaar wordt. Leiders die de bron eren, zijn in staat om medewerkers mee te nemen naar een nieuwe bestemming. Zonder dat ze hoeven overtuigen. Gewoonweg omdat mensen het herkennen en voelen dat het klopt.

Verbinding herstellen
Met een systemische opstelling terugkeren naar de bron en de wortels is een krachtig onderdeel van een visietraject voor de organisatie. Daarnaast is het erg geschikt voor het herstellen van de verbinding in een team dat niet goed functioneert. Voor meer informatie ga naar Wat kan Klaarheid betekenen?

(Astrid van de Laar)

 

LEVENSWEG

Vele wegen kent het leven,
maar van al die wegen
is er één die jij te gaan hebt.
Die éne is voor jou. Die ene slechts.
En of je wilt of niet, die weg heb jij te gaan.
De keuze is dus niet de weg, want die koos jou.
De keuze is de wijze hoe die weg te gaan.
Met onwil om de kuilen en de stenen,
met verzet omdat de zon een weg
die door ravijnen gaat, haast niet bereiken kan.
Of met de wil om aan het einde van die weg
milder te zijn, en wijzer, dan aan het begin.
De weg koos jou.
Ben jij bereid te gaan?
(Hammarskjöld)

De wortels brengen je naar de overkant op deze levende brug in India

Op deze levende brug in India leiden wortels je naar de overkant.