Angst over uw medische gegevens?
17 december 2012
Veel mensen twijfelen of ze toestemming zullen geven voor het uitwisselen van hun medische gegevens in spoedsituaties. Het valt ook niet mee om een zorgvuldige eigen afweging te maken als de media je bestoken met angstaanjagende berichten over lekke systemen en privacyschending. De angst laat zich makkelijker voeden dan het vertrouwen. Maar gooien we niet het kind met het badwater weg?
Is het eigenlijk niet vanzelfsprekend dat een arts op de huisartsenpost even kan opzoeken welke medicijnen je gebruikt of welke allergieën je hebt? Natuurlijk, zelf je medicatiegegevens bijhouden en het doosje meenemen bij een spoedbezoek aan de huisartsenpost is de beste optie. Veilig voor je privacy én veilig voor je gezondheid. Maar helaas. In spoedsituaties blijkt niet iedereen in staat zijn medische achtergrond correct op te lepelen aan de vreemde dokter die voor je zit. ‘Van die witte pilletjes in een groen doosje, iets met …’ Niet echt informatie waar je als dokter mee verder kan.
Ik heb me gestoord aan de mediahype rond het uitwisselen van medische gegevens. De hoofdredacteur van NRC presteerde het zelfs om een negatief advies voor het uitwisselen af te geven. De Wereld Draait Door zweepte de angst verder op. Na een jagerig hap-snap gesprekje over de risico’s voor de privacy, vroeg Matthijs van Nieuwkerk het studiopubliek wie er (met de niet uitgesproken tussenzin: zo dom was om) toestemming wilde geven. Je moet wel heel veel lef hebben om dan je hand nog te durven opsteken omdat het jou wel nuttig lijkt. Bijvoorbeeld omdat je kampt met een gevoelige gezondheid of lastige allergieën. Privacy wordt een non-argument als je een aandoening of allergie hebt die levensbedreigend kan zijn in spoedsituaties.
De Huisartsendienst Nijmegen (CIHN) vroeg mij een filmpje te maken over hoe het uitwisselen in de praktijk werkt. Geen film om mensen te overtuigen toestemming te geven. Dat zou de argwaan alleen maar voeden. Nee, informatie bieden die kan helpen bij het maken van een goede afweging tussen maximale privacy en veiligheid voor je gezondheid. Met informatie over wat in de media allemaal niet gezegd wordt. Zoals het feit dat je zelf als patiënt kunt bepalen wat je wel en niet wilt delen. Natuurlijk heel verstandig om je te beperken tot dat wat in spoedsituaties van betekenis kan zijn. De rest van je medische gegevens kan je huisarts met een muisklik blokkeren. Als iemand gegevens inkijkt laat hij sporen na. Is het niet in de haak, dan schendt deze zorgverlener het medisch beroepsgeheim en kun je aan de bel trekken.
Matthijs mag als BN-er bovenop zijn medische gegevens gaan zitten. Prima, dat is zijn goed recht. Maar laat andere mensen de ruimte om zelf zorgvuldig af te wegen of ze gebaat zijn bij medische uitwisseling van hun gegevens voor spoedsituaties.